مقایسه وام آزاد با سایر روش‌های تامین مالی کسب و کارهای کوچک و متوسط
کسب و کارهای کوچک و متوسط (SMEs) نقش مهمی در توسعه اقتصادی و اشتغال‌زایی دارند. اما این کسب و کارها با چالش‌های مختلفی روبرو هستند که یکی از مهم‌ترین آن‌ها تأمین مالی است. تأمین مالی به معنای فراهم کردن منابع مالی لازم برای شروع، ادامه و گسترش فعالیت‌های کسب و کار است. برای تأمین مالی، کسب و کارها می‌توانند از روش‌های مختلفی استفاده کنند که در این مقاله به مقایسه یکی از این روش‌ها یعنی وام آزاد با سایر روش‌ها می‌پردازیم.
وام آزاد یک نوع وام بانکی است که برای کسب و کارهای کوچک و متوسط ارائه می‌شود. این وام بدون نیاز به ضمانت و با کارمزد پایین قابل دریافت است. وام آزاد به عنوان یک روش تأمین مالی از طریق بدهی (Debt Financing) محسوب می‌شود. این به این معناست که کسب و کار باید مبلغ وام و کارمزد آن را در زمان مقرر به بانک بازپرداخت کند. در این روش، کسب و کار مالکیت خود را با کسی تقسیم نمی‌کند و در تصمیم‌گیری‌های خود آزاد است. اما این روش هم دارای مزایا و معایبی است که در زیر به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
مزایای وام آزاد:
- دریافت وام آزاد راحت‌تر از سایر روش‌های تأمین مالی است. کسب و کار نیازی به ارائه ضمانت، طرح تجاری، گزارش مالی و سایر مدارک ندارد. کافی است فرم مربوطه را پر کند و مدت زمان کوتاهی منتظر تأیید بانک بماند1.
- وام آزاد با کارمزد پایین ارائه می‌شود. کارمزد وام آزاد بین 4 تا 8 درصد در سال است که نسبت به سایر وام‌های بانکی بسیار مناسب است2.
- وام آزاد به کسب و کار امکان می‌دهد که از فرصت‌های پیش رو بهترین استفاده را ببرد و از آن برای تأمین محصولات یا خدمات جدید خود استفاده کند. این وام می‌تواند به کسب و کار کمک کند تا رشد و توسعه خود را افزایش دهد.
معایب وام آزاد:
- وام آزاد محدودیت‌هایی در مورد مبلغ و مدت زمان وام دارد. مبلغ وام آزاد بین 50 تا 200 میلیون تومان است و مدت زمان بازپرداخت آن بین 12 تا 36 ماه است3. این محدودیت‌ها ممکن است برای کسب و کارهایی که نیاز به سرمایه بیشتر و زمان بیشتر دارند، مناسب نباشد.
- وام آزاد ریسک زیادی دارد و در صورت عدم موفقیت کسب و کار، ممکن است باعث ایجاد بدهی و مشکلات مالی شود. کسب و کار باید مطمئن باشد که قادر به بازپرداخت وام و کارمزد آن در زمان مقرر است. در غیر این صورت، بانک می‌تواند از طریق قانون اقدامات قضایی را علیه کسب و کار انجام دهد4.
سایر روش‌های تأمین مالی کسب و کارهای کوچک و متوسط
علاوه بر وام آزاد، کسب و کارهای کوچک و متوسط می‌توانند از روش‌های دیگری برای تأمین مالی استفاده کنند که در اینجا به معرفی چند مورد از آن‌ها می‌پردازیم:
- سرمایه شخصی: این روش به معنای استفاده از پس‌انداز، فروش دارایی‌ها، قرض گرفتن از دوستان و خانواده و سایر منابع مالی شخصی است. این روش ساده‌ترین و راحت‌ترین روش تأمین مالی است که نیازی به ضمانت و کارمزد ندارد. اما این روش معمولا برای کسب و کارهایی که نیاز به سرمایه کم دارند، مناسب است. همچنین این روش ریسک زیادی دارد و در صورت شکست کسب و کار، ممکن است زندگی شخصی فرد را تحت تأثیر قرار دهد.
- شراکت: این روش به معنای ایجاد یک رابطه قراردادی بین دو یا چند نفر برای اشتراک‌گذاری سود و زیان کسب و کار است. این روش امکان تأمین سرمایه بیشتر و بهره‌گیری از تجربه و دانش شریک را فراهم می‌کند. اما این روش هم دارای مزایا و معایبی است که در زیر به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
مزایای شراکت:
- شراکت کاهش ریسک را به همراه دارد. شریک می‌تواند در صورت بروز مشکلات مالی یا عملیاتی، به کسب و کار کمک کند و بخشی از زیان را تقبل کند.
- شراکت افزایش توانایی رقابتی را به همراه دارد. شریک می‌تواند با ارائه دانش، تخصص، شبکه و منابع خود، به کسب و کار کمک کند تا بازار خود را گسترش دهد و مشتریان بیشتری را جذب کند.
- شراکت افزایش انگیزه و تعهد را به همراه دارد. شریک می‌تواند با حضور فعال در تصمیم‌گیری‌ها و اجرای فعالیت‌ها، به کسب و کار انرژی و روحیه ببخشد و از احساس تنهایی و خستگی فرد جلوگیری کند.
معایب شراکت:
- شراکت کاهش کنترل را به همراه دارد. شریک می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های مهم کسب و کار دخالت کند و با نظرات و اهداف خود، با شریک دیگر تضاد داشته باشد. این ممکن است منجر به اختلافات و تعارضات شود.
- شراکت افزایش مسئولیت را به همراه دارد. شریک مسئول از پرداخت مالیات، بدهی‌ها، پیمان‌ها و سایر تعهدات قانونی کسب و کار است. اگر شریک دیگر قادر به انجام وظایف خود نباشد یا از قوانین تخلف کند، شریک دیگر ممکن است مجبور به پرداخت جریمه یا محاکمه شود.
- سرمایه‌گذاری: این روش به معنای جذب سرمایه از طریق فروش سهام یا سهم‌الشرکه به افراد یا سازمان‌هایی است که به کسب و کار علاقه‌مند هستند. این روش به عنوان یک روش تأمین مالی از طریق سهام (Equity Financing) محسوب می‌شود. این به این معناست که کسب و کار مالکیت خود را با سرمایه‌گذار تقسیم می‌کند و در عوض سود کسب و کار را با او به اشتراک می‌گذارد. در این روش، کسب و کار نیازی به بازپرداخت سرمایه و کارمزد ندارد. اما این روش هم دارای مزایا و معایبی است که در زیر به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
مزایای سرمایه‌گذاری:
- سرمایه‌گذاری امکان تأمین سرمایه بالا و بدون محدودیت را فراهم می‌کند. کسب و کار می‌تواند از طریق فروش سهام به افراد یا سازمان‌های مختلف مانند سرمایه‌گذاران خصوصی (Angel Investors)، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک (Mutual Funds)، صندوق‌های سرمایه‌ریسکی (Venture Capital) و بورس اوراق بهادار (Stock Market)، سرمایه لازم برای راه‌اندازی یا گسترش کسب و کار خود را جذب کند.
- سرمایه‌گذاری کاهش ریسک را به همراه دارد. کسب و کار نیازی به بازپرداخت سرمایه و کارمزد ندارد و در صورت شکست کسب و کار، مسئولیت زیان را با سرمایه‌گذار تقسیم می‌کند. همچنین سرمایه‌گذار می‌تواند با ارائه مشاوره، راهنمایی و حمایت خود، به کسب و کار کمک کند تا از بروز مشکلات جلوگیری کند یا با آن‌ها مقابله کند.
معایب سرمایه‌گذاری:
- سرمایه‌گذاری کاهش کنترل را به همراه دارد. کسب و کار مالکیت خود را با سرمایه‌گذار تقسیم می‌کند و در عوض سود کسب و کار را با او به اشتراک می‌گذارد. این به این معناست که کسب و کار باید در تصمیم‌گیری‌های مهم کسب و کار، نظر و رضایت سرمایه‌گذار را در نظر بگیرد و ممکن است با انتظارات و خواسته‌های سرمایه‌گذار مواجه شود.
- سرمایه‌گذاری افزایش هزینه‌ها را به همراه دارد. کسب و کار برای جذب سرمایه‌گذار، باید هزینه‌های مربوط به ارائه اطلاعات، تهیه گزارش‌ها، انجام مذاکرات، امضای قراردادها و پرداخت کمیسیون‌ها را بپردازد. این هزینه‌ها ممکن است برای کسب و کارهای کوچک و متوسط بار سنگینی باشد.
- کمک‌های دولتی و غیردولتی: این روش به معنای دریافت کمک مالی یا غیرمالی از سازمان‌های دولتی یا غیردولتی است که به حمایت از کسب و کارهای کوچک و متوسط متعهد هستند. این روش می‌تواند به صورت بورسیه، تسهیلات، تخفیف، معافیت، مشاوره، آموزش و سایر خدمات ارائه شود. این روش به عنوان یک روش تأمین مالی از طریق کمک (Grant Financing) محسوب می‌شود. این به این معناست که کسب و کار نیازی به بازپرداخت یا اشتراک‌گذاری ندارد. اما این روش هم دارای مزایا و معایبی است که در زیر به آن‌ها اشاره می‌کنیم:
مزایای کمک‌های دولتی و غیردولتی:
- کمک‌های دولتی و غیردولتی امکان تأمین سرمایه رایگان و بدون شرط را فراهم می‌کند. کسب و کار نیازی به پرداخت کارمزد، ارائه ضمانت، تقسیم مالکیت یا سود ندارد و می‌تواند از کمک برای تأمین نیازهای خود استفاده کند.
- کمک‌های دولتی و غیردولتی امکان دریافت خدمات غیرمالی را فراهم می‌کند. کسب و کار می‌تواند از کمک برای دریافت مشاوره، آموزش، راهنمایی، حمایت فنی و سایر خدماتی که به بهبود عملکرد و رشد کسب و کار کمک می‌کنند، استفاده کند.
معایب کمک‌های دولتی و غیردولتی:
- کمک‌های دولتی و غیردولتی محدودیت‌هایی در مورد مبلغ، مدت زمان و شرایط کمک دارند. کسب و کار باید برای دریافت کمک، شرایط خاصی را داشته باشد مانند موضوع، اندازه، محل، هدف و سایر عواملی که توسط سازمان‌های کمک‌کننده تعیین می‌شوند. این محدودیت‌ها ممکن است برای کسب و کارهایی که نیاز به سرمایه بیشتر، زمان بیشتر یا شرایط متفاوت دارند، مناسب نباشد.
- کمک‌های دولتی و غیردولتی رقابت زیادی را به همراه دارند. کسب و کار برای دریافت کمک، باید با کسب و کارهای دیگری که همچنین به دنبال کمک هستند، رقابت کند. این رقابت ممکن است باعث کاهش احتمال دریافت کمک شود. همچنین کسب و کار باید برای جذب توجه سازمان‌های کمک‌کننده، طرح تجاری، گزارش مالی، برنامه عملیاتی و سایر مدارک را ارائه کند که ممکن است زمان‌بر و هزینه‌بر باشد.
نتیجه‌گیری
در این مقاله، ما به مقایسه وام آزاد با سایر روش‌های تأمین مالی کسب و کارهای کوچک و متوسط پرداختیم. ما دیدیم که هر روش دارای مزایا و معایب خاص خود است و برای انتخاب بهترین روش، باید عوامل مختلفی مانند نیازها، اهداف، بودجه، ریسک، کنترل و سایر شرایط کسب و کار را در نظر گرفت. امیدواریم که این مقاله برای شما مفید و آموزنده بوده باشد. اگر سوال یا نظری دارید، می‌توانید با ما در ارتباط باشید. با تشکر از توجه شما.